Η ύπαρξη του οικισμού μαρτυρείται ήδη από την ενετοκρατία και μάλιστα με ευάριθμους κατοίκους, κοντά στους 500. Σήμερα έχει ανακατασκευαστεί το πατρογονικό του Κολοκοτρώνη με ευγενική δαπάνη του Αρκάδα Αγγελόπουλου.

Λειτουργεί ως μουσείο της οικογένειας και του αγώνα. Ο χώρος γύρω έχει εξωραϊστεί. Έχει αναστυλωθεί και η εκκλησία του Άη – Γιάννη, πνευματικό καταφύγιο του Κολοκοτρώνη και των εμπιστευμένων του. Οι Λιμποβισιώτες υπήρξαν το στέρεο αποκούμπι του Γέρου του Μοριά στις δύσκολες συνθήκες στους αγώνες και στις πολλές απελπισίες. Η πλατεία του χωριού δροσίζεται από γάργαρες πηγές. Το πλάτωμά του αγναντεύει ανεμπόδιστα το Μαίναλο και το ιερό Αρκουδόρεμα, το καταφύγιο της Άρκτου των Αρκάδων.